Integracja sensoryczna jest to proces neurologiczny, w którym mózg organizuje docierające do niego informacje płynące z ciała i środowiska, segreguje je, rozpoznaje, interpretuje, łączy ze sobą i wcześniejszymi doświadczeniami odpowiadając na bodziec i sytuację w jakiej się znajdujemy.

Zmysły podstawowe dla integracji sensorycznej (dotyk, równowaga oraz czucie ciała) mają zasadnicze znaczenie w naszym codziennym funkcjonowaniu. Gdy wrażenia zmysłowe są prawidłowo odbierane i przetwarzane to mózg może użyć ich do  planowania ruchu, napięcia mięśniowego, postawy ciała, emocji, uczenia się i wielu innych procesów.

Procesy integracji sensorycznej rozpoczynają się w życiu płodowym i przebiegają najintensywniej przez pierwsze lata życia dziecka. Istnieje jednak wiele czynników zaburzających rozwój dziecka (np. poród przez cc, pobyt w inkubatorze i wiele innych). Mogą one powodować szereg trudności w funkcjonowaniu w życiu codziennym, w przedszkolu, w szkole, oraz trudności w nauce.

Zachowanie dziecka wskazujące na problemy z integracją sensoryczną:

  • dziecko jest płaczliwe, ma kłopoty z zaśnięciem,
  • ma trudności z jedzeniem,
  • jest niezdarne, ma trudności z ubieraniem się i czynnościami samoobsługowymi,
  • często się potyka, przewraca, wpada na przedmioty, ma problem z utrzymaniem równowagi,
  • ma trudności w koncentracji uwagi,
  • jest nadruchliwe,
  • porusza się nieadekwatnie do sytuacji – zbyt wolno lub zbyt szybko,
  • nie potrafi dostosować używanej siły do wykonywanej czynności,
  • jest impulsywne, nadwrażliwe emocjonalnie, uparte, obrażalskie, często się złości,
  • lub wręcz przeciwnie – zbyt słabo reaguje na uśmiech, słowa mamy czy taty, na dotyk, nic go nie cieszy, jest wycofane, poważne,
  • przejawia duży lęk przed upadkiem, wysokością, wykonaniem ruchu kiedy musi oderwać nogi od podłoża (np. wejście na schody),
  • trudno mu nauczyć się jazdy na rowerze,
  • nie lubi kąpieli, czesania włosów, obcinania paznokci,
  • zatyka uszy lub reaguje krzykiem na głośniejsze dźwięki,
  • nie lubi się przytulać, źle reaguje na dotyk,
  • dąży do mocnego przytulania, uścisków, mocnego kontaktu fizycznego,
  • nie reaguje na ból,
  • nie znosi metek od ubrań, nie lubi nowych ubrań, butów, skarpetek,
  • unika kontaktów z rówieśnikami,
  • szybko się męczy, nie potrafi dłużej utrzymać pozycji np. siedzącej,
  • nie potrafi się bawić,
  • ma trudności szkolne – z wycinaniem, rysowaniem szlaczków, czytaniem, pisaniem (odwraca litery, cyfry, nie dokładnie przepisuje z tablicy), rozumieniem tekstu,
  • występują u niego zachowania autoagresywne.
Zapisz się na wizytę