Integracja sensoryczna jest to proces neurologiczny, w którym mózg organizuje docierające do niego informacje płynące z ciała i środowiska, segreguje je, rozpoznaje, interpretuje, łączy ze sobą i wcześniejszymi doświadczeniami odpowiadając na bodziec i sytuację w jakiej się znajdujemy. 

Zmysły podstawowe dla integracji sensorycznej (dotyk, równowaga oraz czucie ciała) mają zasadnicze znaczenie w naszym codziennym funkcjonowaniu. Gdy wrażenia zmysłowe są prawidłowo odbierane i przetwarzane to mózg może użyć ich do  planowania ruchu, napięcia mięśniowego, postawy ciała, emocji, uczenia się i wielu innych procesów.

Procesy integracji sensorycznej rozpoczynają się w życiu płodowym i przebiegają najintensywniej przez pierwsze lata życia dziecka. Istnieje jednak wiele czynników zaburzających rozwój dziecka (np. poród przez cc, pobyt w inkubatorze i wiele innych). Mogą one powodować szereg trudności w funkcjonowaniu w życiu codziennym, w przedszkolu, w szkole, oraz trudności w nauce.

Zachowanie dziecka wskazujące na problemy z integracją sensoryczną:

• dziecko jest płaczliwe, ma kłopoty z zaśnięciem,
• ma trudności z jedzeniem,
• jest niezdarne, ma trudności z ubieraniem się i czynnościami samoobsługowymi,
• często się potyka, przewraca, wpada na przedmioty, ma problem z utrzymaniem równowagi,
• ma trudności w koncentracji uwagi,
• jest nadruchliwe,
• porusza się nieadekwatnie do sytuacji – zbyt wolno lub zbyt szybko,
• nie potrafi dostosować używanej siły do wykonywanej czynności,
• jest impulsywne, nadwrażliwe emocjonalnie, uparte, obrażalskie, często się złości,
• lub wręcz przeciwnie – zbyt słabo reaguje na uśmiech, słowa mamy czy taty, na dotyk, nic go nie cieszy, jest wycofane, poważne,
• przejawia duży lęk przed upadkiem, wysokością, wykonaniem ruchu kiedy musi oderwać nogi od podłoża (np. wejście na schody),
• trudno mu nauczyć się jazdy na rowerze,
• nie lubi kąpieli, czesania włosów, obcinania paznokci,
• zatyka uszy lub reaguje krzykiem na głośniejsze dźwięki,
• nie lubi się przytulać, źle reaguje na dotyk,
• dąży do mocnego przytulania, uścisków, mocnego kontaktu fizycznego,
• nie reaguje na ból,
• nie znosi metek od ubrań, nie lubi nowych ubrań, butów, skarpetek,
• unika kontaktów z rówieśnikami,
• szybko się męczy, nie potrafi dłużej utrzymać pozycji np. siedzącej,
• nie potrafi się bawić,
• ma trudności szkolne – z wycinaniem, rysowaniem szlaczków, czytaniem, pisaniem (odwraca litery, cyfry, nie dokładnie przepisuje z tablicy), rozumieniem tekstu,
• występują u niego zachowania autoagresywne.